Wie is Carla Aerts?

Mijn naam is Carla. Ik ben afkomstig uit België, maar woon al een hele tijd in London. Daar ben ik al zo’n 20 jaar bezig met EdTech. Dat betekent dat ik werk met bedrijven die zich specialiseren in educatieve technologieën. Vaak zijn dit grote bedrijven, maar daarnaast kom ik ook veel in aanraking met startups, waar mijn passie ligt. Je vindt er innovatie voor het onderwijs en ontwikkeling van vaardigheden. Het epicentrum van EdTech bevindt zich in London met zo’n 1120 EdTech startups. Doorheen de jaren, heb ik meer dan 100 startups begeleid. Sommigen enkel in hun opstart, bij anderen ben ik al jaren betrokken. Bij een aantal startups zit ik mee in de adviesraad.

Hoe beschrijf jij EdTech?

EdTech omvat technologieën in onderwijs, leren aan de hand van technologie. Naast pure EdTech bedrijven zie je hoe langer hoe meer andere sectoren die hier gebruik van maken. Bedrijven wensen onder andere om financiële vaardigheden te ontwikkelen. Hiervoor worden leerpakketten ontwikkeld. Dit is geen FinTech want het gaat over het begrijpen van de markt, hoe investeren werkt, etc.

Daarnaast zie je ook gamification vaker naar voor komen. Hoe kan de Metaverse worden ingezet om educatie verder te ontwikkelen. Hoe kunnen we gebruik maken van virtual reality en mixed reality in EdTech?

In Engeland, maar ook internationaal, vind je bedrijven die zich toespitsen op medische training. Ze geven bijvoorbeeld chirurgische training via virtual reality. Maar ook worden trainingen gemaakt om te leren omgaan met patiënten.

EdTech is een extreem breed domein. Afhankelijk van hoe je het licht schijnt op de sector, kan je hier tal van bedrijven onder terugvinden.

Waarom ben je vandaag, op 1 september, in Hangar K?

Deze avond gaat <edtech/station> goes international door. Voor dit event heeft <edtech/station> een aantal internationale sprekers uitgenodigd, waar ik er één van ben, om naar het internationale fenomeen van EdTech te kijken. Mijn expertise bevindt zich in Het Verenigd Koninkrijk en daarnaast geef ik ook een globale interpretatie. Naast Het Verenigd Koninkrijk, heb ik ook ervaring van Afrika tot Australië tot India.

Erasmus Rotterdam, de universiteit, heeft een innovatieproject, Erasmus Ex, waar ik deel uitmaak van de adviesraad. Dat project kijkt niet enkel naar innovatie binnen de eigen universiteit, maar ook naar wat het kan betekenen voor het innoveren van het onderwijs zelf. In Cambridge aan de universiteit werd het project DEFI opgestart, Digital Education Futures Initiative, door een professor die zich bezighoudt met nieuwe pedagogische modellen en dialogische pedagogie. De digitale wereld is hier uitstekend voor geschikt, maar er wordt niet voldoende gebruik van gemaakt.

Waarin heeft EdTech gefaald?

EdTech heeft op bepaalde vlakken gefaald. Er wordt te veel gekeken naar het personaliseren van het onderwijs en leren op maat. Leren is een sociaal fenomeen en dat kreeg te weinig aandacht. Covid heeft duidelijk aangetoond dat leerlingen het sociale aspect van leren gemist hebben. EdTech had daar geen oplossing voor. Daar wordt nu naar gekeken: wat zijn de kansen voor EdTech om het sociale aspect van leren beter toe te passen.

Hoe ben je in de EdTech wereld terechtgekomen?

Hoe ik in die wereld terechtgekomen ben, is eigenlijk per ongeluk. Ik was al een hele tijd bezig met het digitale. Op een bepaald moment kwam een internationale educatieve uitgeverij tot bij mij. Ze gingen een transformatief programma op zetten om van een klassiek boek naar een blended leren, een cross-over tussen het tekstuele en digitale, te gaan. Ze waren binnen het lager en secundair onderwijs bij de eersten die dit op internationaal vlak uitvoerden. Om eerlijk te zijn, wou ik met het onderwijs niet veel te maken hebben. Mijn initiële indruk was dat daar niets vooruit gaat en de technologie niet interessant is. Tot ik eraan begon. Toen werd me duidelijk met wat voor complex landschap ik te maken kreeg en wat de mogelijkheden waren. Wat uitgeverijen doen, kan je bestempelen als conservatief. Mijn interesse breidde uit naar toekomstgerichte modellen, dat digitaal onderwijs argumenteert, verhoogt en complimenteert. Uiteindelijk gaat het niet om de technologie zelf, maar wat deze kan ondersteunen.

Hoe zijn daar startups bij komen kijken?

Nadat ik in de EdTech wereld was gerold, kwam af en toe een startup bij mij aankloppen. Ze zagen mijn profiel en wilden samen serieus over EdTech nadenken. Absoluut geweldig. Deze jonge mensen nemen zo veel initiatief, vaak omdat ze school zelf heel vervelend vonden. De toekomst van het onderwijs kon zo niet verder. Dat was de eerste ontwikkeling die je zag verschijnen. Tegenwoordig is de kijk op de mogelijkheden van EdTech veel breder.

Hoe zijn EdTech startups tot stand gekomen en waar liepen ze tegenaan?

Softwaredevelopers met heel wat talent wilden een logisch probleem aanpakken vanuit een ingenieursperspectief. Ze gingen ‘het onderwijs en het educatief probleem oplossen’. Mijn vraag daarbij: welk probleem precies? Er is geen eenvoudig probleem en geen eenduidige oplossing. Onderwijs is heel contextueel. Het omvat heel wat verschillende markten. Het is geen probleem wat enkel software kan oplossen. Maar dat was wel vaak de aanpak. Hoe interessant sommige toepassingen waren, het loste ‘het onderwijsprobleem’ niet op.

Het grootste probleem waar velen tegenaan liepen was investering. In die tijd waren de investeringsmarkten er nog niet klaar voor. Investeerders wilden graag snel een return on investment. Ze willen iets om in andere markten ook uit te rollen dat niet veel kost en zonder veel problemen. Maar zo werkt het onderwijs niet. Investeringen blijven vaak moeilijk. Tenzij je een toepassing hebt die een logistiek probleem in een school kan oplossen. Dat kan je vaker ergens anders ook toepassen. Als het gaat over de context van leren en het onderwijs zelf, kan je dat niet bekijken als een transplantatieproces.

Heb je nog speciale projecten mee begeleid?

Bij UCL in Londen ben ik terecht gekomen als Director of Futures. Daar heb ik gekeken naar de toekomst van leren en meer specifiek, digitaal leren. Ik heb een project opgericht, Educate, samen met een professor in artificial intelligence in education. Het project werd opgericht om EdTech bedrijven in Londen een mentorship te geven over hoe ze hun impact konden demonstreren via research methodes. We creëerden een model waarbij bedrijven drie maand bij ons doorbrachten om hun impact te verwezenlijken. Daarnaast was er een business gericht traject die keek naar de evolutie van hun startup en hoe ze verder konden groeien. Dat programma heb ik achttien maand beheerd, waardoor ik heel wat startups heb leren kennen.

Daarnaast heb ik, voor Covid, mee een think thank opgericht rond EdTech. Daar kwamen we in kleine bijeenkomsten samen met een aantal academici, startups, pedagogen, leerlingen, etc. en kaartten we een aantal thema’s aan waarrond we een miniconferentie hielden. Daaruit kwamen steeds boeiende conclusies.

Welk advies zou je geven aan onze startups?

Een eerste belangrijk ingrediënt dat elke startup nodig heeft is passie. Blijven geloven in je bedrijf. Maar wat ook cruciaal is om te zien, en te willen zien, is wanneer iets niet werkt. Je moet de moed hebben om een pivot te maken wanneer dit blijkt nodig te zijn. Blijf altijd evalueren. Dan kan je makkelijker die rotatie maken. Als de markt aantoont dat er geen plaats is, dan moet je anders gaan denken. De kernwoorden voor een startup zijn: passie, anders denken, geloven en doorzetten.